Over erkenning zonder etikettering, ruimte voor het niet-meetbare en de spirituele dimensie van mens-zijn

In een tijd waarin organisaties steeds meer leunen op protocollen, modellen en meetbare prestaties, pleit ik voor iets anders. Iets zachters, iets menselijkers. Mijn visie op sensitief talent is gestoeld op het idee dat sommige eigenschappen niet in kaders passen — en dat dat juist hun kracht is.

1. Erkenning zonder etikettering

Sensitieve eigenschappen zoals hooggevoeligheid verdienen erkenning, maar niet per se een label. Te vaak zie ik dat erkenning pas komt als iets in een model past — alsof we pas mogen luisteren als er een diagnose is. Maar sensitief talent vraagt geen classificatie. Het vraagt om ruimte, vertrouwen en een open blik.

2. Ruimte voor het niet-meetbare

Empathie, intuïtie, gevoeligheid — het zijn kwaliteiten die zich moeilijk laten vangen in cijfers. Toch zijn ze van onschatbare waarde in samenwerking, leiderschap en cultuur. Juist deze eigenschappen maken een organisatie menselijk. En dat mens-zijn is niet te standaardiseren.

3. Organisaties als reflectieve systemen

Ik geloof dat organisaties geen machines zijn, maar levende systemen. Systemen waarin verschil mag bestaan, waarin kwetsbaarheid niet wordt weggepoetst, en waarin het ongemak van echte gesprekken niet wordt vermeden. HR speelt hierin een sleutelrol: niet als bewaker van regels, maar als facilitator van groei, nuance en dialoog.

Deze visie is geen pleidooi tegen structuur, maar een uitnodiging tot reflectie. Hoe kunnen we ruimte maken voor eigenschappen die buiten de norm vallen? Hoe zorgen we dat sensitief talent niet verdwijnt in het systeem, maar juist het systeem verrijkt?

🌌 Sensitief talent en de spirituele dimensie van mens-zijn

Sensitief talent is meer dan een eigenschap. Het is een manier van waarnemen, voelen en verbinden die diep geworteld is in wie we zijn — als mens, maar ook als wezen met een innerlijke wereld. Vanuit mijn eigen sensitiviteit ervaar ik dat we allemaal méér zijn dan onze rollen, functies en prestaties. We zijn relationele, intuïtieve, soms kwetsbare én krachtige wezens. Spirituele wezens, in een menselijke ervaring.

Dat klinkt misschien groot, maar het is eigenlijk heel eenvoudig. Sensitieve mensen voelen vaak feilloos aan wat er onder de oppervlakte speelt. Ze hebben een scherp oog voor dynamiek, voor energie, voor wat niet gezegd wordt. Dat vraagt om erkenning — niet alleen op professioneel vlak, maar ook op menselijk niveau.

🌱 Spiritualiteit zonder zweverigheid

Spiritualiteit hoeft niet zweverig te zijn. Het gaat niet om rituelen of overtuigingen, maar om bewustzijn. Om de vraag: Wat beweegt mij? Het is de ruimte waarin reflectie ontstaat. Waarin we onszelf durven bevragen. Waarin we anderen niet alleen zien als collega’s, maar als mensen met een verhaal.

In organisaties betekent dit:

• Ruimte voor stilte en bezinning
• Aandacht voor zingeving in werk
• Leiderschap dat durft te luisteren, ook tussen de regels door
• HR-beleid dat niet alleen stuurt, maar ook verbindt

💬 Een uitnodiging tot dieper kijken

Mijn visie is dat sensitief talent niet alleen een aanvulling is op teams — het is een uitnodiging tot dieper kijken. Tot het erkennen van de mens achter de functie. Tot het toelaten van nuance, kwetsbaarheid en intuïtie in systemen die vaak gericht zijn op controle.

We hoeven niet alles te begrijpen. Maar we mogen wel leren om te voelen. En dat begint bij erkenning — zonder etikettering.

Ben jij een professional, HR-leider of organisatie die voelt dat er méér mogelijk is dan standaard recruitment? Laten we in gesprek gaan over hoe sensitief talent jouw team kan verrijken. Niet met een vastomlijnd aanbod, maar met een open blik.

En ja — dat diepe luisteren begon niet pas toen er een bureau kwam. In een vorige fase las ik mensen via tarot, niet achter een bureau, en zonder laptop — maar met een dek kaarten, een open hart en een vleugje sandelhout in de lucht. Nu lees ik ze via hun woorden, hun energie en hun potentieel. Het bureau is erbij gekomen — de intuïtie is gebleven